Lange tijd heb ik mijzelf ontzettend op de kop gezeten dat ik niet voldoende, niet adequaat, niet volledig of vooral wel op kosten van de rest van de samenleving participeerde. Al dan niet onder kennelijke invloed van substanties, welke dergelijke disfunctionele gedragspatronen enkel in stand houden. Hoewel ik nog niet het politieke belang begrijp van dit soort gecontroleerd intern organiseren van uitval binnen de maatschappij met genotmiddelen; is mijn persoonlijke opvatting inmiddels voorspelbaar antipathisch ten opzichte van elke vorm van niet-functioneel sederen of op andere wijze proberen met korte termijn genot een beter leven te bereiken. Wat eerlijk gezegd nooit kan of lukt daarom dan ook.
Waanzin is het volharden in gedrag waarvan je weet dat het niet werkt, en dan desondanks toch een andere uitkomst verwachten op een zeker moment. Op die manier bekeken, was ik lange tijd waanzinnig. Maar ondanks dat het verliezen van je verstand ofwel gestoord gedrag etaleren, in Nederland meestal voldoende reden is om je met gratis geld op de bank te positioneren… is dat verre van ideaal natuurlijk. Het was dan ook terecht dat ik mij door het geheel aan omstandigheden toentertijd, een outcast voelde. De daaruit voort gekomen kwetsing van afwijzing is met dit inzicht bezien wel logisch, maar niet terecht. Het is namelijk wel degelijk tot op zekere hoogte heilzaam om mensen er aan te herinneren dat we met zijn allen op dit blauwe balletje in het oneindige niets zweven om het elkaar vooral leuker te maken in die seconde op de eeuwigheid dat we elkaar zien. En dit zacht afwijzen van disfunctioneel gedrag zoals blowen, is dan ook geen persoonlijke afwijzing bedoeld om je tot zelfdoding aan te wijzen of zoiets… Wie dat er wel uit haalt, onderstreept enerzijds dat de uitkeringen een humaan en rechtvaardig vangnet vormen - en niet alleen voor degene die het uitdelen. Maar anderzijds ook natuurlijk dat het gedrag verder de verkeerde kant uit escaleert, indien ongewijzigd.
Onlangs kondigde ik mijn vertrek aan op het SchizForum namelijk als de dagelijkse, publiek (voor het forum) aanspreekbare beheerder met onder andere de volgende woorden:
Op dit moment kan ik echter kiezen, om mijn digitale leven en ego te voeden, of om het echte en waardevolle leven van de niet-mijn-kinderen te verrijken met mijn fysieke aanwezigheid. Ook al is dat veel meer buiten mijn comfortzone en kost dat ook veel meer moeite nog - de simpele deductie dat zij er feitelijk in levensjaren nog langer plezier van zullen hebben, zal niemand kunnen weerleggen.
En daarmee komen we bij de essentie van mijn ‘religie’ als je dat zo wil zien, die ik feitelijk verkondig inderdaad. Voor mij is het onweerlegbare bewijs geleverd, dat wie niet werkt aan leven, werkt aan sterven. Ik wou dat er een betere manier was om het uit te leggen, maar dit is mij op dit moment niet gegeven. Het omgaan met mensen die middelen misbruik niet afkeuren, of daar zelfs persoonlijk actief in participeren - is eigenlijk iets, waar ik in 2019 al van weg liep in het echte leven. Online had ik getolereerd: omdat ik tenslotte niet iedereen kon vermijden of ontlopen, laat staan veranderen - en tenslotte is de werkelijke fysieke verleiding voor mij persoonlijk daarbij dan ook afwezig.
Ik heb de Updates geautomatiseerd voor SchizForum, deze worden vanaf nu 'met losse handen' doorgevoerd op elke zondag nacht. (…) Mijn contract met Anoiksis blijft ongewijzigd. Dit heb ik gekozen in het beste belang van iedereen. Niet in de laatste plaats mijzelf, aangezien ik sowieso al van plan was meer tijd in de echte wereld te besteden. (…) Verder waren mijn bijdragen steeds minder geschikt voor het forum, omdat ik een andere ontwikkeling door maak nu vooral. En het is daarbij logisch dat mensen die dat pad niet kunnen of willen gaan, zich daar dan niet in kunnen herkennen of daar aanstoot aan zouden kunnen nemen. Ik wist geen andere oplossing dan dit zo doen. De recente escalatie aldaar heeft in ieder geval maar in beperkte mate een rol gespeeld voor mij.
Hierna volgt de Premium Content met toegevoegde waarde in mijn optiek is dat wat waard, en nee - ik geef uw euro niet aan het volgende ‘goede doel’ dat in een oneindige sadness-contest mijn aandacht zou willen kapen en mijn portemonnee erbij als ik niet zou opletten. Ik investeer het in het uitbreiden van mijn maatschappelijke participatie en mijn idee van een leuk leven.